Dag 7: Laerdal

Vanochtend konden we vet uitslapen want het ontbijt werd pas om 8.00 uur geserveerd. Ik was alleen om 5.00 uur klaarwakker en dan is het nog best ff afzien… zeker als je de resterende uren naar het geronk van manlief mag luisteren. 

Het regent en dus is het maar goed dat we weer een route gaan rijden. Dan maar wat minder fleurige kiekjes, want ook dìt is Noorwegen.

Onderweg gestopt voor sandwiches enne…Bamse Mums (dat zijn beertjes van marshmallow omhuld met chocolade). We zijn er allebei verzot op. Gelukkig kunnen wij het hebben want we zijn erg tenger gebouwd…

De regen houdt na een uur of zo op en ondanks dat het de hele dag bewolkt blijft, maken we een minstens net zo mooie rit als gisteren. We varen eerst vanuit Dragsvik met de veerboot naar Hella en rijden dan naar Kaupanger waar we de volgende veerboot nemen die ons aan de andere kant van de Fjord brengt. We kiezen daar voor de Aurlandsfjellet, een 48 kilometer lange weg die de Aurlandsfjellet-bergen doorkruist. Deze route is inmiddels vervangen door de 24,5 km lange Lærdal-tunnel, 's werelds langste wegtunnel,  maar daar hadden wij even geen trek in. De Aurlandsfjellet daarentegen is een adembenemend mooie route, maar oh jeetje, wat was die weg toch smal!. We hebben een aantal keer aan de kant gestaan of moesten achteruitrijden om campers door te laten. Helaas had een van die witte koelkasten zich klemgereden tegen de rotswand. Tja, zoals ik al zei het was een èrg smalle weg en daarbij komt nog… met heel veel loslopende schapen die gezellig half in de berm, half op de weg liggen. En oh ja, een vangrail ontbrak langs het grootste deel van de weg, dus kon je fijn ongehinderd de diepte inkijken. De meest bijzonder stop die wij gemaakt hebben was toch wel het viewpoint Stegastein. Dankzij het platform met een glaswand had je een prachtig zicht over de Aurlandsfjellet.

De Aurlandsfjellet eindigt een km. of 8 voor het plaatsje Flåm. We zijn hier 20 jaar geleden al een keer geweest. Maar wat is er in die tijd veel veranderd! Alles is duidelijk afgestemd op het toerisme. We zijn er dan ook maar kort gebleven en hebben onze route vervolgd via de E13 en plaatsen  als Gudvangen en Myrkdalen. Vanaf Myrkdalen weer een mooie route over de bergpas Vikafjell genomen en tot slot via Vik naar Vangsnes gereden. Hier hebben we de veerboot genomen naar Dragsvik en daarmee kwam een lange, vermoeiende maar ook zeer mooie dag tot zijn einde.

Jammer alleen van het Hopperstad Stavkirkje in Vic. Dit hebben we helaas door de wegwerkzaamheden in het stadje niet kunnen bereiken. Tot 3x toe geprobeerd, maar niet gelukt.

Afijn, morgen gaat de reis verder en reizen we noordwaarts naar Fosnavåg.