Donderdag 1 juli: de Friese Zesstedentocht

It giet oan!!!! Sinds 1997 niet meer, maar vandaag dus wel: we gaan de Friese Elfstedentocht rijden (althans dat is het plan). Nee, niet per schaats, dat kan helaas niet vanwege het ontbreken van de belangrijkste voorwaarde, natuurijs, maar ook omdat wij onze beperkingen kennen en deze klus nooit in een dag (ook niet in een week of maand trouwens) zouden kunnen klaren. Omdat de weersvoorspelling voor het noorden vandaag ook niet overhoudt zien we ook 265 km fietsen niet echt zitten. En dus pakken we de auto voor onze ‘tocht der tochten’.

Omdat het een lange dag  belooft te worden, vertrekken we al om 6.45 uur en arriveren we 1,5 uur later in het stadje Sloten, één van de Friese Elfsteden waar we na een korte rondwandeling de route (met de klok mee) in verder oppakken. In de stadjes Stavoren, Hindeloopen, Workum, Bolsward en Harlingen gaan we er ook even uit om de benen te strekken.

Sloten is een kleine 13e-eeuwse vestingstad en met ca. 715 inwoners de kleinste stad van Friesland. Stavoren telt zo’n 950 inwoners. Uiteraard zijn we daar even bij het Vrouwtje van Stavoren langsgegaan. Hindeloopen ligt erg pittoresk aan het IJsselmeer en is een echt vissersdorp. De stad is grotendeels beschermd erfgoed. Van Workum weet ik alleen dat ze er een Aldi hebben (aangezien ik drukker in de weer was met een zak drop dan met de omgeving in mij opnemen).  Bolsward is een van de grotere elfsteden evenals Harlingen. Hier liet het zonnetje zich zowaar eventjes zien. Harlingen ligt aan de Waddenzee.   

Dokkum, Leeuwarden, Sneek en IJlst blijken voor een dagprogramma bij nader inzien toch wat te veel van het goede, aldus bleek toen ik onderweg steeds in slaap sukkelde. Ik had echter wel nog graag het plaatsje Bartlehiem bezocht, totdat Hans mij erop wees dat dit plaatsje, waar inderdaad nog wel eens gekluund wordt tijdens Elfstedentochten, onderdeel uitmaakt van de route per schaats. Omdat klunen met een auto op je rug haast niet te doen is, heb ik dit plan maar laten varen.

Uiteindelijk werden het dus geen 11 maar 6 steden die we bezocht hebben, maar de route op zich door het Friese landschap alleen al was zeker de moeite waard.  Franeker en Dokkum hebben we nog wel bereikt per auto, maar ik was toen al te moe om uit te stappen. Misschien maar goed ook, aangezien de Friezen in 754 in Dokkum Bonifatius hebben vermoord. En ze zullen sindsdien vast niet stilgezeten hebben…

Om 15.00 uur besluiten we het voor gezien te houden en vertrekken we vanuit Dokkum weer huiswaarts. Het was een lange, maar mooie dag en we hebben van het westelijk deel van Friesland erg genoten.