Woensdag 15 juni: Schokland

Het is een zonovergoten dag als we naar Flevoland rijden om een wandeling te gaan maken in Schokland. Schokland is een voormalig eiland in de Zuiderzee dat sinds de drooglegging van de Noordoostpolder deel uitmaakt van voornoemde provincie. Schokland staat ook op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Na iets meer dan een uurtje rijden arriveren we bij het beginpunt van ons ommetje, het bezoekerscentrum De Gesteentetuin van het Flevo-landschap. Er staat slechts één andere auto op de parkeerplaats en als we dik 2,5 uur later terugkomen, is dat nog steeds het geval. Behalve een enkele fietser is het hier uitgestorven en we genieten van de rust en stilte om ons heen. Het bezoekerscentrum blijkt gesloten, maar op de borden die we onderweg tegenkomen wordt niet alleen de geschiedenis van het gebied duidelijk beschreven, maar staat tevens een aantal wandelroutes vermeld. Het is met 23 graden al behoorlijk warm, maar gelukkig loopt het eerste deel van de wandeling door het Schokkerbos waar op een keileemveld ook stenen uit de IJstijd te vinden zijn. 

De wandeling  voert verder over gras en langs bloemrijke bermen naar de rand van het eiland waar een lichtwachterswoning en naastgelegen vuurtoren staan aan de oude haven van Emmeloord. Je kunt hier in het landschap nog de aanlegsteiger en havenmond terugzien. Het is nu haast niet meer voor te stellen dat dit ooit allemaal water is geweest. 

Onderweg worden we met bordjes gewaarschuwd voor een agressieve buizerd, maar alhoewel we de snoodaard hoog in de lucht spotten, kunnen we onze wandeling gelukkig ongestoord voortzetten en bereiken we even later heelhuids het eindpunt van ons ommetje.

En zo kunnen we ook dit keer weer terugkijken op een geslaagd dagje uit.