Woensdag 29 juni: Loonse en Drunense Duinen

En het is, tegen de verwachting in, best bevallen mijn fietsavontuur in de Loonse en Drunense Duinen! Het feit dat we dit rondje van 35 km. op een elektrische fiets gedaan hebben, draagt ongetwijfeld bij aan deze fietsbeleving. Zonder zijwieltjes heb ik het gepresteerd om nagenoeg niet te vallen! Ik maakte alleen in het begin even een slipper in een bocht waar zand lag, maar wist mij onder luid applaus van publiek (4 bejaarden op een bankje), met het nodige kunst- en vliegwerk nog nét overeind te houden. Ik was best trots op mij zelf al werd ik door mijn eega, sinds jaren zélf een fietsexpert, ietwat meewarig gadegeslagen. Hij stelde voor een volgende keer terug te schakelen in plaats van als een malle in volle vaart in een Boch het stuur om te gooien… en dat advies heb ik zowaar opgevolgd!

Hetgeen ik persoonlijk wel  jammer vind, is dat ik onderweg een stuk minder zie dan lopend en dat is best knap met een actieradius die vele male groter is dan als je loopt. Dat minder zien heeft niet zo zeer met de omgeving te maken als wel met het feit dat ik vooral bezig ben met fietsen en daarbij in opperste concentratie naar de grond tuur en strak voor mij uit blijf kijken naar eventuele passanten. 

Ik wil ook niet al te veel kwijt over de status van mijn derriere na 35 km. Inmiddels weer thuis voel ik dit nog steeds niet en ik ben bang dat dit een parmanente conditie  is…
Maar zonder gekheid, ik heb gefietst en door een werkelijk prachtig stukje Brabant! Het begin- en eindpunt van ons ‘rondje’ was bij de ‘De Rustende Jager’ in Biezenmortel, een fietscafé annex restaurant en tevens het fietsverhuurpunt. De lunch na afloop smaakte ons meer dan goed.

Het was vandaag met 29 graden behoorlijk warm, al hadden wij er door de rijwind en de schaduwrijke delen van de route absoluut geen last van. Ik kan dan ook niet anders concluderen dat, ondanks dat ik wandelen persoonlijk fijner vind, ik de fietsbeleving van vandaag best nog wel een keertje wil ondergaan.