Dag 4: Haarzuilens
22 juni 2020 - Haarzuilens, Nederland
Vanochtend scheen het zonnetje weer dat het een lieve lust was. Omdat we vandaag wat afspraken hadden staan (monteur CV ketel en controleafspraak bij de tandarts), snel overlegd wat we de resterende tijd zouden kunnen doen. We kwamen tot de slotsom dat een rondje Haarzuilens een mooie invulling zou zijn. Oorspronkelijk zouden we we dit ‘s middags doen, maar omdat de monteur al vroeg zijn opwachting maakte, konden we ons plan naar de ochtend verschuiven.
En even later parkeerden we de auto bij Hoeve Wielrevelt in Vleuten om via het historisch beleefpad Haarzuilens een korte wandeling te maken naar kasteel De Haar. Echter, de oorspronkelijke 3 km. werden er uiteindelijk 10 (waarschijnlijk weer eens ergens een afslag gemist). Via de Hamtoren in Vleuten uiteindelijk naar Haarzuilens gewandeld. Al met al toch nog een kleine 2 uur over gedaan, want onderweg moesten er natuurlijk ook her en der foto’s worden gemaakt.
Bij het Koetshuis van het kasteel koffie gedronken en een een broodje gegeten. Over die broodjes verschilden Hans en ik nogal van inzicht: ik dacht dat het gewoon harde broodjes waren, maar Hans bleef bij de stellige overtuiging dat die op waren en dat ze alleen nog 2 belegde bakstenen konden vinden. Hij was daarom ook blij dat hij zijn tandartsbezoek pas later in de middag op de planning had staan, voor het geval dat...
Kasteel De Haar en het omliggende park en tuinen zijn prachtig. De rozentuin staat volop in bloei en vormt met het kasteel op de achtergrond een prachtig plaatje. De Haar is het grootste kasteel in Nederland. Het werd vanaf 1892 op de ruïne van het oude kasteel gebouwd in neogotische stijl. Het naastgelegen dorp (Haarzuilens) heeft een sterke relatie met het kasteel en het geheel valt onder beschermd dorpsgezicht.
We hebben heerlijk rondgekuierd door het park en genoten van het heerlijke weer en het feit dat er bijna geen mensen waren.
Vervolgens weer door het Wielrevelt teruggewandeld (dit keer via een andere route) en onderweg nog wat wildlife gespot.
Eenmaal weer thuis, lekker buiten zitten lezen (ik) en Hans gezellig naar de tandarts. Gelukkig bleken de broodjes geen permanente schade aangericht te hebben in zijn giecheltje. En dat is dan weer een bofje.
Liefs, Tanja.