Dag 10: Kempenroute

Gisteren, ofwel dag 9, zijn we thuisgebleven en hebben we lekker niets gedaan. Wel heeft Hans ‘s avonds nog een drietal mooie ANWB-autoroutes uitgezocht, die we zouden kunnen gaan rijden. Het ziet er nl. naar uit dat de temperatuur de komende week flink omlaag gaat (gelukkig), maar dat de regenkansen (minder gelukkig) aanzienlijk stijgen.

Vandaag (dag 10 van onze vakantie) was in ieder geval een hele leuke dag.
We zijn vanochtend om 8.30 uur vertrokken. Alhoewel het zondag is, is het op de snelweg richting Eindhoven angstig stil. Vermoedelijk omdat Nederland nog op een oor ligt. Ik zit net aan mijn lief te vertellen dat ik een prachtig boek aan het lezen ben over dementie, als ik mij realiseer dat ik vanochtend weer eens vergeten ben te ontbijten....(nou, dat gaat in ieder geval alvast lekker zo). Gelukkig vond ik nog een pakje (lang leve de) Sultana’s en aangezien we ons niet enorm gaan inspannen ben ik de ochtend daar goed op doorgekomen.

We hebben vandaag de Kempenroute gereden. Een prachtige route om Eindhoven heen door het Brabantsche landschap met bossen en landerijen die doorsneden worden door riviertjes en kanalen als de Dommel, de Beerze en het Wilhelminakanaal. Het werd wel weer eens  ouderwets kaartlezen, aangezien de oorspronkelijke bewegwijzering van de toeristische autoroutes de afgelopen jaren is komen te vervallen. Het kaartlezen door de bijrijder (ikke dus) ging alleszins redelijk, als je tenminste de 5x dat we ergens op een boerenerf beland zijn niet meetelt. Gelukkig zijn Brabanders allerhartelijkst en zijn we nergens met pek en veren overgoten.

Ondanks die enkele D-tour was het een schitterende ervaring. Het zonnetje liet zich af en toe zien en we kwamen door schilderachtige plaatsjes als Sint-Oedenrode, Nederwetten, Nuenen, Gerwen, Mierlo en Lierop. In laatstgenoemd dorpje hebben we bij ‘Herberghe de Coeckepanne’ koffie gedronken met (uiteraard) wat lekkers. We hadden vanaf het terras een mooi uitzicht op de kruisbasiliek met koepel die gebaseerd is op de St. Pieter in Rome. Daarna gaat onze reis verder via de plaatsjes Heeze, Leende, Soerendonk... en ja uiteindelijk belandden we zelfs in het buitenland (lees: België)... alhoewel, om heel eerlijk te zijn, alleen in het plaatsje Hamont dan, want voordat we het goed en wel beseften, reden wij Nederland al weer in. Om deze overweldigende  buitenlandervaring te vieren (immers: iedere reden is een goede) zijn we bij Eetcafe Zomerhof gaan lunchen. De auto lieten we op een parkeerterrein achter naast twee andere PK’s. 

Daarna gaat de reis weer verder via mooie plaatsjes als Schaft, Borkel, Bergeijk en Eersel. Eersel is overigens een van de mooiere plaatsjes aan de route. De markt met zijn fraaie gevels zijn beschermd dorpsgezicht en het dorpsplein is met zijn vele terrasjes buitengewoon gezellig. En het was er dan ook bijzonder druk. 

We vervolgen onze route via de dorpjes Duizel, Knegsel, Veldhoven, Wintelre, Vessem en Middelbeers. Eerlijk gezegd had ik behalve Veldhoven nog nooit van deze plaatsen gehoord. Maar we hebben ons daar wel zitten vergapen aan de meest prachtige (woon)boerderijen en huizen, die ook nog eens het geluk hebben in een schitterende, landelijke omgeving te staan. Misschien moesten we na ons pensioen toch maar eens ...

Tot slot nog even Oirschot bezocht met zijn mooie 15e eeuwse Kruisbasiliek en het 12e-eeuwse romaanse, tufsteen Boterkerkje. En dan zit ons rondje er weer op. Het is inmiddels 15.45 uren en we zijn meer dan verzadigd van alle mooie indrukken. We pakken de A-12 en zijn om 16.30 uur weer thuis. Het was een topdag!