Dag 1: Amsterdam - Trondheim - Namsos (175 km)

En we zijn vertrokken! Vanochtend om 6.30 uur reden we weg om ons gezellig tussen het werkverkeer te voegen richting Schiphol. We hadden thuis al ingecheckt en dus hoefden we alleen nog de koffers af te geven, door de paspoortcontrole  en even door de scan. Waar gaat de reis naar toe? vroeg de baliemedewerker. Naar Stockholm zei Hans... waarop ik reageerde met ‘wat grappig, ik vlieg zo meteen naar Trondheim’...

Voor de scan moesten onze bergschoenen uit (die hadden we aangetrokken aangezien ze met geen mogelijkheid meer in de koffers pasten). Ik begrijp dat ze op Schiphol geen enkele risico wilden nemen omdat je in die schuiten van Hans, maat 47, heel wat drugs kunt proppen, maar ik baalde hier ondertussen wel van, want de vloer op Schiphol is niet bepaald geschikt voor witte stokjes. Van de weeromstuit laat ook nog mijn boardingcard liggen, waardoor  ik even later (inmiddels op heel wat minder witte sokken) weer terug mag. Daarna door naar de gate waar ik mijn globetrotter tegen een medepassagier hoor zeggen dat we naar Kopenhagen vliegen (het moet niet gekker worden!). Die persoon is meteen in de hoogste staat van alertheid en checkt voor de zekerheid zijn gatenummer nog maar een keer. Geen paniek, zeg ik we vliegen via Trondheim en daar kun je er gewoon uit (zucht) en ik vraag Hans om maar beter geen plaatsnamen meer te noemen. 

De vlucht verloopt verder zonder problemen en 2 uurtjes later landen we in Trondheim en weer een half uur later rijden we in onze huurauto de E-6 op. Bij Steinkjer lopen we bij het Kystriksveien Informatiecentrum binnen voor alvast wat informatie over de veerpontdiensten, waarna we onze reis vanaf Steinkjer via de rustigere Rv17, de kustroute, vervolgen. Onderweg hebben we kraanvogels gespot en en alvast wat foto’s gemaakt. We eindigen onze de eerste dag in Namsos, een belangrijke plaats in de houtindustrie en tevens geboorteplaats van een aantal beroemde Rock-n-Roll artiesten (ik ga ze hier niet noemen, omdat ik nog nooit van die gasten gehoord heb). Omdat het pas 17.30 uur is, beklimmen we het bergje Klompen om te genieten van een mooi uitzicht . Normale mensen doen hier 20 minuten over, maar ik (en daarmee ook Hans) 3 kwartier en op de top aangekomen moet ik zowat aan de zuurstof.  Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht op het stadje en de rivier Namsen was prachtig!