Dag 7: Lofoten

En wat was het vandaag een geweldige dag! Alhoewel de weersvoorspellingen niet al te best waren, zaten we vanochtend al om 7.30 uur in de auto om de leukste plaatsjes op de Lofoten te gaan bezoeken. We hebben van alles bij ons om de elementen te trotseren en we gaan er gewoon het beste van maken. De temperatuur is met 11-13 graden prima. Het is zondagochtend en nog hartstikke rustig, want blijkbaar slapen de Noren graag uit...

Het is prachtig om hier rond te rijden. Het gesteente waaruit de eilanden van de Lofoten zijn opgebouwd, behoort tot het oudste ter wereld. De verschillende ijstijden hebben ervoor gezorgd dat relatief kleine gletsjeruitlopers stille dalen en wonderlijke bergformaties uitgesleten hebben. Scherpe kammen en bergtoppen en diepe dalen en inhammen wisselen elkaar af. De belangrijkste woonkernen bevinden zich langs de kust.

Onze eerste stop in zo’n woonkern was in Nusfjord, een klein en pittoresk vissersplaatsje dat je in alle fotoboeken van de Lofoten tegenkomt. Aan de haven en langs de houten steigers staan prachtig gerestaureerde houten huizen. Overal in de omgeving hangt stokvis op rekken te drogen (en dat meurt behoorlijk). Het haventje ziet er vandaag de dag nog precies hetzelfde uit als 2 eeuwen geleden. Het vissersdorpje is een plaatje en blijkbaar dacht de zon dit ook, want die liet zich ook nog even zien. 

Vervolgens rijden we verder naar Hamnøy en Reine, eveneens vissersplaatsen. In Hamnøy hebben we in het plaatselijke restaurant (waar we de enigen waren) koffie gedronken. Deze hoefden we niet te betalen, omdat de vaste serveerster er nog niet was en de vervangster vergeten was hoe ze de kassa moest bedienen. In Reine hebben we in de plaatselijke Coop onze lunch gekocht die we in de auto hebben opgegeten, omdat het inmiddels weer begon te spetteren. Reine, zijn 2 mooie vissersplaatsjes die prachtig gelegen zijn aan een baai. 

Het is inmiddels gestopt met regenen en het wordt rond 12.00 uur ook een heel stuk drukker. Wij zijn verbijsterd over het enorme aantal campers die we onderweg tegenkomen (het zijn er veel meer meer dan gewone auto’s) en die je van de weg drukken als je even niet oplet. Ik begrijp dat mensen graag ‘vrij’  willen zijn, maar waarom die dingen zo allemachtig groot moeten zijn, ontgaat mij geheel. Ook bepalen ze het uitzicht nogal en helaas niet in positieve zin. Ik moet dan ook regelmatig halsbrekende toeren uithalen (over rotsen en langs afgronden klauteren) om die dingen niet op beeld te krijgen. Maar gelukkig heb ik mijn bergschoenen bij me en beweeg ik mij inmiddels als klipgeit over allerlei oneffenheden.

Onze laatste stop vandaag is Å. Dit is niet alleen het plaatsje met de kortste naam ter wereld, maar hier eindigt meteen ook de bewoonde wereld op de Lofoten. We lopen een tijdje door het ienie-mienie plaatsje, kopen er een souveniertje en aanvaarden dan weer de terugreis. De afstand Solvær-Å bedraagt 129 km. Je rijdt hier gemiddeld zo’n 50 km/p uur en staat soms stil voor bruggen die de eilanden met elkaar verbinden. Met de nodige stops erbij ben je ongeveer een dag kwijt. Om 16.30 uur zijn we weer terug in ons hotel... waar we met een big smile terugkijken op een onverwacht schitterende dag!

Morgen gaan we met een Ribboat door de Lofoten en dan schijnt het weer te gaan hozen. Afijn, we zullen zien of de excursie doorgaat...