Dag 11: Glacier NP

Vannacht een onrustig nachtje gehad. Hans blijft maar hoesten. Daarom maar wat later opgestart: om 8.00 uur aan het ontbijt en om 8.30 uur rijden we richting het Glacier NP, waar we om 9.45 arriveren. Dit keer benaderen we het park via de West Entrance en net als gisteren staan we na 18 km. voor de gesloten weg die naar de Logan Pass leidt. Super jammer, zeker omdat dit deel van de Going-to-the-sun-route  adembenemend mooi moet zijn en veel kans biedt op het spotten van grizzlys. Helaas, maar het is ff niet anders. In het algemeen geldt, dat deze weg alleen met zekerheid is geopend in de maanden juli en augustus. In de overige maanden is de weg meestal dicht vanwege sneeuwval. In de winter valt er op Logan's Pass nl. tot 24 meter sneeuw! De weg langs Lake McDonald, die we wel konden rijden, was gelukkig ook zeer de moeite waard en we hebben daar een paar prachtige foto- en filmopnames kunnen maken.

Om 12.30 uur hebben we bij een restaurantje aan de ingang van het NP lekker buiten geluncht (Hans wilde per se in de zon zitten, een bewijs dat hij duidelijk niet lekker is). vervolgens nog een lekker ijsje naar binnengewerkt en een beetje zitten fröbelen met de zelfontspanner (anders heb ik nl. nooit een foto van ons samen, want Hans houdt er niet van als ik anderen vraag een foto van ons samen te maken). Afijn, vandaag werkte hij braaf mee (weer een aanwijzing dat hij uit zijn goede doen is...).

Vervolgens nog via een andere weg een stukje het park ingereden, althans totdat deze overging in een onverharde weg. Omdat de auto al eerder de melding gaf dat er iets met de bandenspanning niet in orde was, hebben we het risico niet durven te nemen en zijn weer op onze schreden teruggekeerd. 

Daarna weer terug naar het hotel, in de hoop dat een korter dagprogramma en dus wat meer rust bijdraagt aan het herstel van mijn eega.

Morgenochtend gaat de reis weer verder, dit keer naar Spokane.