Voorwoord

Wie had vorig jaar kunnen voorspellen dat we dik een jaar later nog steeds te maken zouden hebben met de (naar ik hoop) laatste stuiptrekkingen van het Corona virus. Inmiddels zijn manlief ik weliswaar beiden 1x gevaccineerd, maar om nou meteen in een vliegtuig te stappen naar Ver-weg-Istan dat vonden we toch nog een brug te ver. Een vliegreis van minimaal 8-10 uur is op zich al best een dingetje; met een mondkapje op wordt het er al helemaal niet leuker op.  Behalve natuurlijk de momenten dat je een maaltijd geserveerd krijgt, want dan mag ie af. Althans dat is te hopen, anders wordt dit ook op zijn minst een bijzondere ervaring. 
De keuze was in elk geval  snel gemaakt: we gaan ook dit jaar weer lekker op vakantie in eigen land.

Met  het oog hierop heb ik onlangs de twee REiSReport-gidsen aangeschaft om alvast wat ideeën op te doen. Keuze te over en dus werd mijn lijstje ‘to see & to do’ al rap een stuk langer dan het aantal vakantiedagen dat ons ter beschikking staat. Gevalletje keuzestress en dus mocht Hans de knoop doorhakken, d.w.z. voor bepaalde opties die ik wilde zien of doen dan, die eigenlijk toch al mijn b-keuze waren.

Of we hetgeen we over hebben gehouden uiteindelijk gaan doen, valt ook nog te bezien, want dat hangt o.a. van de weergoden af. Met onweer door een open veld jakkeren lijkt misschien wel reuze avontuurlijk, je loopt echter meteen ook het risico dat het je laatste reisavontuur wordt en daarmee het kortste reisblog ooit...

Afijn, met het oog op risicospreiding zullen we onze vakantiedagen daarom met beleid gaan invullen. Maandag 21 juni gaat de pret beginnen. Ik nodig jullie hierbij alvast uit om met ons mee op avontuur te gaan.