Dag 7: Zeisterbos en slot Zeist

25 juni 2020 - Zeist, Nederland

Omdat de temperatuur vandaag weer snel oploopt naar 30 graden  hebben we gisteravond nog even gekeken naar een boswandeling in de buurt, zodat we in ieder geval profijt hebben van wat schaduw. 
De keuze viel uiteindelijk op het Zeisterbos. Hoewel dit maar een half uur bij ons vandaan is, kennen we dit deel van de Utrechtse Heuvelrug niet zo goed. 

Om 7.45 uur vertrekken we van huis en een half uur later zetten we de eerste schreden in het bos. Het Zeisterbos  is voor Nederlandse begrippen een oud bos. De bomen zijn meer dan 200 jaar oud. Door dichte en gevarieerde ondergroei komen er veel vogelsoorten voor.

En het was heerlijk. Wel tot 2x toe een drukke weg over moeten steken, maar verder was het alleen genieten van de rust en stilte om ons heen. En niet vergeten de schaduw, dus geen reden tot mopperen dit keer. Helaas bleek de stilte even later relatief, want wij zijn tot 2x toe een man gepasseerd die vooral druk in de weer was met zijn telefoon. Hij had waarschijnlijk een client aan de lijn want hij besprak luidkeels diens fysieke en geestelijke klachten (die wij prompt ook voelden, aangezien zijn stem droeg ver.... heel ver).

Het was met 6 km. geen lange wandeling, maar dankzij de bomen wel een  koele start van een zeer warme dag. Bij het hertenkamp nog even op bankje gekeken naar de reeën en toen weer terug naar de auto. Omdat het nog maar 10.45 uur was en we nog niet naar huis wilden hebben we bij slot Zeist eerst nog genoten van koffie met appelgebak. Je moet toch wat...

Zo lang het zo warm blijft, zullen we alleen in de ochtenduren wat ondernemen. De middagen gebruiken wij ‘oudjes’ om wat te rusten en af en toe met onze voeten in een teiltje koud water te zitten.

Foto’s

2 Reacties

  1. Margot:
    25 juni 2020
    Echte dauwtrappers hoor. Maar inderdaad.. met deze temperaturen niet je vroeg zijn. Ziet er prachtig uit.. mooie omgeving. s’ Middags NIKS! Ik zeg SLIM! Xx
  2. Tanja:
    26 juni 2020
    Stevige stappers Hans. Dat je dat allemaal toch weer kunt. Ik bewonder je discipline. En Lia, wat maak je toch een mooie foto's.
    Liefs en mooie dagen, Tanja.